Dag: 24 januari 2018

Geplaatst op

SPIC: innovatie broodnodig voor plasticsindustrie

Het SPIC (Sustainable Polymer Innovation Cluster) in Emmen richt zich op duurzamere polymeren. Dat kunnen zowel fossiele plastics zijn die worden gerecycled als biopolymeren. ‘Innovatie is broodnodig voor de Nederlandse kunststofindustrie. Prijsconcurrentie is vrijwel geen optie.’

Gerard Nijhoving, directeur van Senbis Polymer Innovations, ziet het SPIC in eerste instantie als een bundeling van hardware – labapparatuur, machines – die de SPIC-partners in Emmen in hun bezit hebben. Het initiatief wordt opgezet door de oprichters Senbis, Morssinkhof en Cumapol, maar zoekt aansluiting met meerdere partijen.

‘Het mooie is dat we een groot deel van het complete R&D-traject in thermoplasten (o.a. PET, PBS, PEF, PA, PHA, PP, PE, PLA) afdekken. Deze focus heeft vanzelfsprekend te maken met de expertise die de drie partners hebben opgebouwd. We richten ons op thermoplasten. Binnen deze groep ligt de focus op een drietal processen: polycondensatie, het spinnen van multifilamenten en 3D-printen.’

Innovatie is volgens Nijhoving hard nodig om aan de prijsdruk in de kunststoffenmarkt te ontsnappen. 3D-print-technologie is zo’n ‘ontsnappingsluik’. ‘Het is een revolutionaire techniek die veelbelovend is voor industriële toepassingen. Grote bedrijven als BASF zien er daarom ook brood in, vandaar dat deze multinational het Emmense bedrijf Innofil3D heeft overgenomen. Er is wel nog verder onderzoek nodig om de kwaliteit van 3D-geprinte kunststoffen te verbeteren. Qua materiaaleigenschappen voldoen deze momenteel nog niet aan de norm. Binnen het SPIC kunnen we een bijdrage leveren aan het verhogen van de kwaliteit.’

Lees verder het uitgebreide artikel op Agro & Chemie.

Geplaatst op

Studenten in Emmen gaan onderzoeken welke plasticsoorten kunnen worden gerecycled tot badkamer- en keukentegels

NHL Stenden (hbo) en Drenthe College (mbo) zijn hiervoor een samenwerking aangegaan met het bedrijf New Marble in Leeuwarden. Deze startup maakt op marmer gelijkende tegels van gebruikte pet-flessen, maar wil ook graag aan de slag met moeilijk te verwerken plasticsoorten.

‘Er wordt een innovatielab ingericht waar studenten onderzoek doen naar verwerkingsmogelijkheden voor de moeilijk te recyclen plasticsoorten. Dat is een zeer urgent probleem, want een groot gedeelte wordt nog altijd verbrand’, zegt Daan Levy, directeur van New Marble. Als voorbeeld noemt hij de ‘vleesschalen’, de plastic bakjes waarin supermarkten rauw vlees verpakken. ‘Die zijn moeilijk te verwerken, maar hebben in onze ogen wel degelijk kansen. Samen met studenten gaan we kijken wat we eruit kunnen halen.’
Kortom, zo zegt Levy, het probleem van nu moet worden vertaald naar kansen voor morgen. ‘En dat doen mbo’ers samen met hbo’ers. Door deze studenten te laten samenwerken met elkaar en met het bedrijfsleven, hopen we hen enthousiast te maken voor een baan in de techniek. En in het bijzonder natuurlijk een baan in de circulaire plastic-industrie.’
De opdracht die de scholen krijgen, is geen kleine, weet ook Levy. ‘Er zijn 250 verschillende soorten plastic, die allemaal weer een eigen ingewikkelde samenstelling hebben. Aan de studenten de taak van welke soorten wij tegels kunnen maken. We hebben het hier wel over volumes, dus er moet voldoende gebruikt plastic van die bepaalde soort voorhanden zijn. Aan de andere kant moet ons product voldoen aan alle bouwnormen en -voorschriften in heel Europa.’

New Marble heeft bescheiden productielocaties in Deventer en Leiden. Het Friese bedrijf wil in de toekomst tegels produceren op de plekken waar het afval ontstaat, om zodoende zo min mogelijk transportbewegingen te hebben. ‘Dat deze manier van hergebruik een grote vlucht neemt, daar twijfel ik niet aan. Het grootste probleem is nu nog het bewustzijn, zowel van consumenten als van producenten. Alleen nog herbruikbare plasticsoorten gebruiken en die dan ook scheiden, zodat er daadwerkelijk nieuwe grondstoffen van kunnen worden gemaakt. Het verschil maak je samen.
Een samenwerking als deze is precies wat Henk Lukken, manager en enthousiaste aanjager van DC Tech, voor ogen heeft. Om de duurzaamheidstechneuten van de toekomst klaar te stomen, moet er een kruisbestuiving met het bedrijfsleven zijn. ‘Als je het onderwijs koppelt aan iets dat de leerlingen raakt, ontstaat er passie en willen ze het graag doen.’

BRON: Dagblad van het Noorden
Tekst: Jon van Schilt